Biuro Dowódcy

-To nie był prawdziwy Sumaru...10 lat temu był moim kolegą..no i wiesz...byliśmy na pewnej misji..na której stracił onogę. Naprawde się staram mu pomoc,jednak mi nie wyszło..i obwinia mnie za zniszczenie mu życia...chce się zemścić..wiem że coś knuje...i tego sie boje-opowiedziała a z jej oczu popłyneło kilka łez

-tym razem próbował cie zranić przz śmierć bliskiej osoby.napewno wiedziałże będziesz mnie bez względu na wszystko szukać-powiedział-kiedy zaczął gadać te głupoty chcial cie tylko sprowokować ponieważ wtedy byś dostała szału i walczyła gorzej.musimy uważć.tym rzem ja nie zasypiam ale to ninjutsu.jest naprawde dziwne.o ile mi wiadomo to Mokuton.w każdym razie-przytulił ją mocniej-nie ma co sie bać tym razem będziemy przygotowani

-Wiesz..ja wyruszę na misje. Ze względu by to sprawdzić..A jak knuje on atak mója lub twoją wioske..? Muszę to sprawdzić-powiedziała wtulając się w niego

-Jak knuje to go powstrzymam-powieział i popatrzał jej w oczy-obojętnie mi czy zabije mnie czy nie ale ja go rozwale w pył i koniec.obiecuje!

-Ale ty ze mną przecież nie idziesz-odpowiedziała-Skąd ta pewność ze sie zemścisz skoro nigdzie nie pójdziesz?

-ide.możesz robić wszystko ale i tak pójde.myślisz że pozwole ci tam pójść i tak zwyczajnie zginąć?-spytał i ją pocałował-mylisz sie.ide i koniec.ciesze sie że już ustalone

-Wariat-odpowiedziała i się uśmiechneła i się na chwilę zamyśliła.
-Powiedz mi...Smuaru miał na lewej ręce znamie w kształcie ptaka prawda?

-nie zdązyłem mu sie przyjrzeć-odpowiedział-odrazu mi wbił twarz w ziemie i ciągle bił a potem waliłem na oślep jak opętany więc nie widziałem ale chyba tak

-Skoro tak..-odpowiedziała-to jesteś gotowy pójść ze mną?

-na wszystko jestem gotowy jak zawsze-odpowiedział i podszedł do okna-byle tylko ci pomóc.złożyłem już pare obietnic i nie zamierzam się z nich wycofać

-No to chodzmy powiedziała i podchądząc do dzwi

-ok-znikli